گوش تا گوش تو ای غنچه گلستان شده است         آب آب لب تــو بــانـی بــاران شــده اســت

خون حــلـق تــو نـرفـتــه نـفـست بنـد آمد         که به یک چشم زدن جسم تو بی جان شده است

از زمین میرود این بار به سمت ملکوت            قطره هایی که پر از باده عـرفـان شده است

تو که سیـراب شدی تــازه دلم می سوزد            از همین خشکی زخمی که نمایان شده است

تـو بـه انــدازهٔ خــون پـدرت مـظلـومـی             غصه ات بر جگرم داغ دو چندان شده است

مادرت بند دلش بسته به گیسـوی تو بود          مادرت چشم به راه است وپریشان شده است